بسوز ای دل که امروز اربعین است عزای پور ختم المرسلین است

باطل در غوغا و هیاهو، در آشوب و ناآرامی بر دوش حقیقت پای می‌نهد؛ به سان، حباب‌هایی که در طوفان، بر قامت موج‌های برافراشته سوارند. به سان مه، که اصالت طبیعت را در خود فرو می‌برد...
چون طوفان فرو نشیند و آرامش مهیا شود، حقیقت خود را می‌نمایاند و چون ابرهای تیره‌ای که از چهره خورشید و ماه رخت می‌بندند، حقیقت از پس باطل آشکار می‌شود.
و اربعین، حقیقت عاشوراست.
اینک چهل روز پس از واقعه است؛ چهل روز پس از عاشورا. اربعین، زمانی است که گرد و خاک معرکه نشسته است و اصالت حقیقت، چون پرچم‌های به اهتزار درآمده از طوفان و آشوب، در آرامش زمانه هویدا می‌شود.
اینک فکر و کلام به حقیقت منعقد می‌شود و دعا راه اجابت پیش می‌گیرد؛ آری، حقیقت مانند رازی‌ست که دور از هیاهو و جز در آرامش نمایان نمی‌شود و اربعین فرصتی‌ست برای بازیافتن حق و درستی.
چهل روز گذشت و تلاطم «اربعین» قرن‌هاست سوار بر موج زمان، به امروز و اکنون می‌رسد؛ اگر نبود این روز، عاشورا مبتلای نسیان می‌شد و اگر نبود غریو بر حق صدیقه صغری(س)، نام و راه 72 کشته دشت کربلا، به دست ستمگران حق‌نشناس در تاریخ مدفون می‌شد.
اینک اربعین است؛ هنگامه طلوع طلایه‌داران معصومیت است؛ ‌زمان بازگشت به واقعه‌‌ عاشورا و تفکر و تعمقی دوباره بر آنچه رفت و آنچه به جای مانده است...


چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۶