ناموس کبریا(زینب(س)...

علی (ع) مشغول کار در نخلستانهای کوفه است فاطمه (س) مشغول عبادت. و خدا نظاره گر هردو... قرار است خدا به علی (ع) و فاطمه(س)، به پشتوانه صبرشان فرزندی هدیه کند از جنس لطیف نور و مهربانی و رحمت. فرزندی همچون فاطمه (س). غمخوار پدر، امانتدار غیرت حیدر، وامدار عصمت مادر. قرار است صبر پیش پای او زانو بزند. و زیبایی از نگاه او معنایی دوباره پیدا کند. قرار است جان برادر باشد بانوی هاشمیان، ناموس کبریا، زینب کبری (س) مدینه در تب و تاب است. زهرا (س) منتظر لحظه دیدار است. ملائکه صف به صف ایستاده اند. غوغایی برپا است. نوه پیامبر متولد می شود. علی و زهرا (س) نوزاد را نزد رسول مهربانی های می برند و رسول(ص) نامش را از جانب خدا زینب (س) می گذارد تا زینت علی (ع) باشد و چه زیبا زینتی می شود پدر را. و چه زیبا زینتی می شود کل بشر را زنان باغیرت و عالم را و کربلا را برادر را و... صبر را و هرچه خوبان دارند او یکجا دارد. دختری شایسته مادری نیکو، پرستاری بی همتا، همسری بی نقص و... زینب همان کسی است که در راه عصمتش عباس (ع) می دهد نخ معجر نمی دهد.