عباس ابن علی(ع)

فضا را  عطرآگین نموده اند ،آسمان و زمین را نورپاشیده اند .
ملائک غزلخوان میلاد عباس ابن علی اند برادر حسین(ع)
 هاشمیان به خود می بالند که میزبان نوزادی خواهند بود که افتخار فرزندی علی را با خود به همراه دارد و بناست با خلق و خوی اوپیراسته و آراسته گردد.
صدای هلهله و شادمانی زمینیان پاک دل و آسمانیان در لحظه تولد کودک به گوش پیامبر خدا(ص) می رسد، مادر کودک از شیرزنان و از قبایل شجاع عرب است و فرزندش نیز از شجاعت   پدر بهره خواهد برد.
پیامبر(ص) در گوشش اذان میگوید و نامش را عباس می گذارند و از کودکی نذر حسین (ع) و زینب(س)  می شود.و پاسدار حرمت خواهر و رسالت برادرو عظمت اسلام.
ادب را در محضر علی (ع)می آموزدو تا آنجا پیش می رود که ادب پیش پایش  به شاگردی زانو می زند   و غضب نگاهش لرزه به اندام دشمنان دین می اندازد.
در کربلا قرار است محافظ حرمت خواهر و خیمه ها و بچه ها باشد و در گستره تاریخ، مردی از بلندای نام او آبرو گیرد. میلاد سراسر نورش مبارک