عرفه ، تجلی نیایش و دلدادگی

حاجیان احرام بسته به سمت صحرای عرفات در کوچند .
آنانی که مدینه و غربت به خاک نشسته بقیع را دیده اند اینک گروه گروه به صحرای  عرفات می رسند و در پناه نگاه پر مهر خداوند کعبه به دنبال معرفتی ناب و گمشده از جنس  عرفات می گردند.
عرفه این روز بزرگ، روز امیدواری، روز نور  و روشنا،روز آشتی است. همان روزی است که همه جاماندگان از شب  قدر به آن امید بسته اند به بخشش، به مغفرت ،به غفران.
و عرفات این صحرای عظیم که یاد آور گمشده ی تاریخ شیعه است و انتظاری شیرین از جنس مهدوی.
و یاد آور حسین(ع) است و حجی که نا تمام ماند و عزم راسخی که در راه پاسداشت دین خدا برپا شد.
عرفه که از راه می رسد  بوی  قربان هم از راه می رسد   و فضا پر می شود از عطر نفس هایی که پیروزی شان رابر نفس لوامه جشن گرفته اند و دیو نفس را در پای خانه خدا قربانی کرده اند.
عرفه که از راه می رسد بوی غدیر از راه می رسد و لحظه تاریخی ولایت علی(ع) تکرار می شود.
عرفه که از راه میر سد آرام آرام بوی محرم هم از راه می رسد و غم محرم در دلها خانه می کند و حسین(ع) میهمان خانه های عشاقش می شود.
عرفه برای  همه عاشقان حسین بهانه ای است برای خوب دیدن و خوب شدن . عرفه بهانه ی  نزدیکی به  حبیبی است که هرگز ما را رها نمی کند...

تهیه و تنظیم: معصومه رحیمی


سه شنبه ۲۳ مهر ۱۳۹۲