غدیر، تجلی حقانیت ولایت علی(ع)

محمد(ص) آخرین حج خود را به جا آورده است و با نگاهی به ملکوت، با آسمان کعبه خداحافظی می کند. همه کاروانیان در دل صحرا در راه بازگشت از سفری معنوی هستند که جان و روح، در عظمت زلالی اش شستشو داده اند. محمد(ص) پابه پای علی(ع) و غرق در افکار خود به نیایش خدا مشغول است. فرشته محبوب خدا، جبرائیل بر قلب محمد(ص)نازل می شود و دستوری از جانب خدا برایش می آورد. ای محمد(ص):وصی بعد از خودت را تعیین کن که اگر چنین نکنی رسالتت ناتمام می ماند. حبیب خدا، محمد امین، می ایستد و می خواهد که همه آنان که رفته اند بازگردند و منتظرند تا همه برسند. از جهاز اشتران منبری برپا شده و محمد(ص) برفراز آن ایستاده و دستان علی(ع) را در دست گرفته و بعد از ستایش خدا می گوید:"هرکس من مولای اویم، از این پس علی(ع) مولا و سرپرست اوست. آری غدیر یعنی همین! یعنی تجلی ولایت علی بن ابی طالب(ع)... یعنی نوازشگری نسیم ولایت برجان عاشقانش. قرار است علی ابن ابیطالب(ع) بعد رسول الله(ص) ولی و وصی مسلمانان باشد و دین محمد(ص) به نام او زنده بماند و عزت یابد. غدیر تجلی نگاه لطیف خداوند و مهربانی او به بندگانی است که سر تسلیم بر آستانش فرود آورده اند و حبیب قلوبشان محمد امین(ص) است و ولی شان علی(ع). و دعای آخر: پروردگارا ما را از متمسکین به ولایت و محبت علی ابن ابی طالب قرار بده .

تهیه و تنظیم: معصومه رحیمی

چهارشنبه ۰۱ آبان ۱۳۹۲