قبله گاه حاجات

آسمان ها می خندند تا هفتمین خورشید امامت با لبخند وارد خانه ولایت شود.
دلها شادند و غم از خانه هاشان زدوده اند به یمن وجود کودکی از تبار پاک مردان علوی .
هوا عطر افشان است از بوی کوکب و ارغوان و نرگس .
خانه جعفر بن محمد میزبان ملائکی است که صف بسته اند از زمین تا آسمان هفتم تا به نظاره بنشینند لبخند کودک به دنیا آمده ی بهشتی اش را.
هلهله بهشتیان عرش نشین به گوش می رسد و از شوق در زمین ولوله ای بر پاست.
حمیده لحظات آخر امانتداری را سپری می کند و غرق راز و نیاز با خداست.
در کنار ملائک کودکش را به دنیا می آورد و گلخند کودک را به نظاره می نشیند. چقدر این لحظه شیرین است.
دیدن لبخند نوزادی از جنس پاکی ها و نور.
قرار است قبله گاه حاجاتی باشد به وسعت تاریخ  و پدری شود که ردای امامت بر تن بپوشد و هشتمین امام از دامانش به بار نشیند.
ما نیز در این شادمانی و سرور با قافله ای از جنس خوشبختی همراه می شویم و در روز میلادش دلهامان را یکی می کنیم و برای فرج پسرش دست بر آسمان بر می داریم و دعا می کنیم: اللهم عجل لولیک الفرج.

نگارش: معصومه رحیمی