و محمد(ص) سفیر صلح و عشق بود...

آسمانها و زمین امانتدار راز بزرگ هستی بودند..

محمد(ص)، پیام آور صلح و دوستی پا به عرصه وجود نهاده تا معنایی دوباره ببخشد مهربانی و لطافت و صلح را.

و امین بود و امانتدار راز های ناگفته هستی را.

پدری بود مهربان برای عالمیان پرسوخته از گناه و رحمتی بود برای نا امید شدگان از رحمت حق.

روزگار سختی را تاب آورد تا اسلام احیا شود و نسل به نسل به امروز تاریخ برسد.

 و قرآن این کلام الهی را سینه به سینه نقل نمود تا جانها از فروغش روشنا یابند و درظلمات گناه و تیرگی به روشنا درآیند.

و در یک کلام رحمتی بود برای عالمیان از جانب خدا که مایه ی اتحاد مسلمینی باشد که پروردگار یکتا را به خدایی خویش پذیرفته اند و از قید و بند خدایان دیگر رها شده اند.

امین خدا محور اتحاد مسلمینی شد که فارغ از رنگ رخسار گرد هم آمدند تا برای برپایی آیینی نفس بزنند و قلم بزنند و از جان و مال و ناموسشان بگذرند که مایه ی سعادت نوع بشر است و دستوراتش هادی به سوی سعادت.

محمد(ص) پیام آور آیینی بود که درآن دختران به گناه انجام نشده، حق حیات را از دست نمی دادند و انسان ها به دور از رنگ صورتشان، انسان شمرده می شدند و برادران دینی به خون هم تشنه نبودند و غارت و غارتگری و جنگ و خونریزی به قصد کشورگشایی ملاک جنگیدن و جهاد نبود و تفاوتی بین انسانها نبود مگر در میزان تقوایشان.

و اینک به بهانه سالروز تولد او که بهانه خلقت است، فرصت را غنیمت می شمریم و برای پایداری آیینش دعا می کنیم.

 نگارش: معصومه رحیمی