خورشید چادرنشین
علی‌بن‌الحسین(ع) بازمانده کارزاری نابرابر، به اذن خدا ماند تا پیام‌‌رسان واقعه‌ای باشد که تاریخ، تنها گوشه‌ای از سنگینی و ثقل آن را بر دوش می‌کشد. از لحظه‌ای که کاروان اسرا به راه افتاد، گویی دیگر هیچ خورشیدی نبود تا صبح معنا شود؛ آخر خورشید را عاشورای سال 61 هجری قمری، در برابر دیدگان نور سربریدند.
ناآرامی از آن دم در خاک ریشه دواند و در مقیاس زمین، دیگر جای امنی برای آرامش نبود...
مناجات بود که تمام بی‌تابی‌های تاسوعا و وسعت داغ عاشورا را عیان می‌ساخت.
حلقه سختی و مشقت در سال‌های عمر فرزند خون خدا آنچنان تنگ شد که جز در نیایش نتوانست زبان به نقد ظلم زمانه بگشاید... او سفیر قیامی بود که حقانیتش را حتی خاک تا قیامت فریاد می‌زند و بیرق روایتش قرن‌ها و قرن‌ها بر دل تاریخ، به اهتزار درمی‌آید.
امام زین‌العابدین(ع)، پس از سال‌ها تربیت طالبان و سالکان علم و دانش، سرانجام12 محرم سال 95 هجری قمری، به دست ولید بن عبدالملک خلیفه اموی به شهادت رسید.
نگارنده : بنت الهدی صدر
