قرن‌هاست زمین و زمان اسیر مکتب توست یا حسین
روزهای شعبان فرا رسیده است و خجسته این ماه که جشن‌ها و شادی‌هایش با میلاد با سعادت سرور و سالار بهشتیان آغاز می‌شود.
حسین(ع)، فرزند محبوب علی(ع) ، دلخوشی فاطمه زهرا(س) و تربیت یافته مکتب نبوت رسول خدا(ص) است. بزرگ‌مردی که پیام او، همان «آزادگی» در عین «بندگی»، گوش زمان و جهان را پر کرده است.
سوم شعبان، سالروز میلاد سومین امام شیعیان است؛ مردی که جلوه راستین معصومیت و پاکی شد و مریدان مکتب و مرامش، قرن‌هاست پای دستگاه آزادگی و آزادمردی او پابرجا ایستاد‌ه‌اند و پرچم دلدادگی او را در هوای بی‌مثال مکتبش به اهتزار درآورده‌اند.
حسین(ع) آمد تا جهان مفهوم والای وارستگی و آزادگی را در قاموس انسانیت بیاموزد و قوانین جهان رو به سوی معرفت و شناخت او سر خم کنند. حسین(ع) معنای حقیقی محو شدن آدمی در وجود خداست و او میانه‌دار عشق‌بازی خالق و مخلوق در جایگاه جاودانه بنده و معبود است.
نام اباعبدالله، برازنده سومین خورشید امامت است و اوست که زمین و زمان را اسیر جان خویش ساخته است.
میلاد دردانه و سرور عالمیان بر تمام پیروان و دوستداران مکتبش مبارک باد
نگارنده: بنت‌الهدی صدر
جمعه ۰۱ خرداد ۱۳۹۴
