علمداری از تبار پاکان و رادمردان
چشم جهان به قدوم فرزندی روشن شده است که کوثر و رضوان تنها گوشهای از خوی بینظیر اوست.
نام جاودان عباس(ع) به نام سرور و مولای او حسین(ع) گره خورده است و شعبان نورافشان میشود در سالروز میلاد دو یار، دو دلدار و دو برادر...
ابالفضلالعباس(ع)، فرزندیست که خون ولی خدا در رگهای اوست و آوازه دستانش عالم را پر کرده است. دستانی که دست استغاثه جهان، قرنها به سوی آنها بلند خواهد شد و بهانهای برای فرود آمدن سر ارادت عاشقان مکتب عاشورا در برابر حکمت و حکم الهی میشود...
عباسبن علی(ع)، نام پرهیبت جوانمردیست که به حکم علمداری سپاه خون خدا و پاسداری از مکتب آزادگی او، در تاریخ اسلام جاودانه شد. او پناهگاه خیمهنشینان کربلا بود و آمد تا آرامبخش قلب پرتلاطم زینب(س) باشد.
ابالفضلالعباس(ع)، ماه خاندان بنیهاشم، باران رحمتی است بر سفره حاجتمندان و درماندگان و دریای معرفتیست از شناخت سرور و سالار عاشوراییان؛ همو که آستان رفیعش، آرامبخش دلهای پریشان دردمندان و دردآشنایان است.
میلاد بابالحوایج، ابالفضلالعباس(ع) بر ارادتمندان آستانش مبارک
نگارنده: بنتالهدی صدر
شنبه ۰۲ خرداد ۱۳۹۴