امشب به اندازه بار تنهایی علی(ع) سنگین است...
شب 21 رمضان است و امشب مردی عروج خواهد کرد که بار تنهایی او به اندازه تمام شب‌های تاریک و دردآلود تاریخ سنگین است.
شب قدر... شبی که دل‌های آشفته و بی‌قرار، قرآن را بر فراز سرها، قسم می‌دهند.
امشب مردی عروج خواهد کرد که دلتنگی‌ها و دغدغه‌هایش را حتی قعر چاه نیز چاره‌ساز نشد و دستان پینه‌بسته و رنج‌کشیده‌اش، پشتیبان تمام تاریخ شد...
بزرگ‌مردی که پس از او، تمام یتیمان کوفه، دیگربار طعم تلخ یتیمی چشیدند و حتی روشنی و پاکی کاسه‌های شیر میان دستان کوچکشان، مرهم زخم عمیق فرزند کعبه نشد.
امشب قرآن‌ها بر سر است، در حالی که «قرآن ناطق» بر بستر گلگون خفته و این بار قرآن در وجود نازنین علی‌بن‌ابی‌طالب گشوده شده و زینب(س) آیه آیه‌هایش را می‌گرید...
امشب به اندازه بار تنهایی علی(ع) سنگین است و اسلام عزادار مردی‌ست که مسلمانی را معنا و تسلیم مطلق در برابر معبود را تجلی بخشید...
اینک تلخی تاریخ، از کوفه آغاز شد...
از لحظه عروج بی‌بدیل علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) در محراب...
نگارنده: بنت‌الهدی صدر
سه شنبه ۱۶ تير ۱۳۹۴
