لطف تمام آمد و فیض تمام رفت...
ماه میهمانی خدا پایان می‌یابد و هلال ماه شوال، ساعت پایان این میهمانی را خبر می‌دهد...
این نغمه عید سعید فطر است که عطر سعادت و شادباش در فضا می‌پراکند؛ ای کاش پس از یک ماه روزه‌داری و عبادت، در زمره آنان قرار گیریم که توشه‌ی برگرفته از این ایام را برای تمام سال در خود حفظ کنیم و توفیق بندگی و اطاعت را در برابر یگانه معبود مهربان، به دست آوریم.
پروردگارا، در این عید عزیز و مقدس، به شکرانه توحید و سرافرازی در بندگی و خاکساری‌ات، نماز می‌گزاریم و دست به دعا برمی‌داریم که "اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبرِیآءِ وَ الْعَظَمَةِ، وَ اَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ..."
باشد که حسرت فرصت‌های از دست رفته در ماه خدا، ما را از امید بی حد و حصر الهی غافل نسازد که فرصت برای بنده بودن و بنده ماندن همواره پیش روست؛ اگر بدانیم و اگر آگاه باشیم...
عید بزرگ فطر مبارک
