آمدند؛ آنان که تندیس استقامت بودند...
روزهای پایانی مردادماه سال 1369، آغازی دوباره بود برای مردانی از جنس کوه. آنان که دوشادوش برادران خود در نبردی نابرابر، چون سروهای برافراشته در برابر دشمن متجاوز ایستادند، چون سیل بر دشمن ویرانگر و متجاوز جاری شدند و برای دفاع از هر وجب از خاک پاک ایران زمین، گام‌هایی استوار برداشتند و حتی اسارت، از پایشان نینداخت.
اینک ربع قرن از سالروز ورود مردان قبیله غیرت می‌گذرد و آزادگان آنچنان‌که رفتند بازگشتند... دلیر، مقاوم، استوار، امیدوار و دلاور. آمدند با همان صلابت همیشگی، همان طور که دیروز رفته بودند. آمدند و تمام کوچه‌های شهر‌ها پر شد از بوی اسپند و عطر خاطرات...
آزادگان آمدند چون تندیس‌های مقاومت و چه قلب‌هایی که از حضورشان غرق در شادی شد و چه دیدگانی که در سرآمدن غم هجران به اشک شوق نشست. این عطر خوب عاطفه و مهربانی بود که طلوع دوباره زندگی را م‍ژده می‌داد...
انتظار‌ها پایان یافت و بازگشت پرستوها، از پاییز اسارت و بهار آزادی خبر می‌داد تا گوشه‌های تلخ خاطرات کوچ، از یادها رخت ببندد.
سالروز بازگشت آزادگان سرفراز به میهن، مبارک باد.
نگارنده: بنت‌الهدی صدر
دوشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۴
