مرثیه در توس...
هوای توس، غریبانه‌تر از زمان دیگری‌ست و بر تارک کوچه‌های خراسان، غبار حزن و اندوه نشسته است.
ماه صفر ، وداع می‌کند و خورشید خراسان نیز...
گویی این غروب غم‌انگیز، هر سال در روزهای این ماه بارها و بارها تکرار می‌شود.
هوای مشهد‌الرضا(ع) سخت سنگین است. غریبی مهیبی، کنج دل‌های زائران کز کرده...
کاش این دل‌های غم‌زده از هجمه اندوه، چون کبوتران حرم بال و پر داشتند؛ پر می‌زدند و آشوب درونشان، در هوای امام رأفت و مهربانی(ع) آرام می‌شد...
فردا آخرین روز ماه صفر است. چه دل‌ها که می‌شکند...
و چه دیدگانی که در سوگ دردانه ایران‌زمین، سرریز می‌شود...
کاش این اشک‌ها گواه اجابت دل‌های منتظر شود و کاش باز شود قفل درهای بسته که گرفتارمان ساخته ...
السلام علیک یا امام غریب(ع)
نگارنده: بنت‌الهدی صدر
جمعه ۲۰ آذر ۱۳۹۴
