در انتظار بهار؛ روزهای بیغبار
خیابانهای شهر، آمادهی تماشا میشوند؛ تماشای بهار، تماشای روزهای بیغبار. گویی زمان در آستانه توقف است.
روزهای بهمنماه، یادواره روزهای آفتابیست؛ روزهای گرمی که نوید پنجرهای باز را میدهد؛ پنجرهای رو به همدلی، همبستگی و اتحاد...
روزهایی که مردم غیور ایران، دست در دست هم، تارهای تنیده بر آزادی را پس زدند و در انتظار آفتاب، محکم ایستادند و سختی لحظهها را تاب آوردند.
12 بهمن 1357؛ انتظارها به سر میآید. فرودگاه مهرآباد مملو از ترنم مهر و عطر گلهای سرخی میشود که به استقبال مردی از جنس نور میروند. صدایی آشنا به گوش میرسد. صدای گامهایی که سرنوشت یک ملت را تغییر خواهد داد...
صدایی آشنا به گوش میرسد و شهر، هوایی تازه را نفس میکشد... ضرباهنگ منظم تپش قلبهای منتظر را میتوان از ورای پشت شیشههای بخار گرفته، از ورای جمعیتی انبوه و از عمق ایرانی سربلند شنید.
گامها نزدیک میشوند و مردمانی در همین نزدیکی، تجلی بارقههای امید را ستایش میکنند... این روزها مردم جور دیگری میبینند، میشنوند و میاندیشند و اندیشهشان از آگاهی لبریز است.
و اینک پس از سالها، یاد و خاطره روزهای ورود رهبری فرزانه را به خاک پاک وطن گرامی میداریم و گرامی میداریم یاد شهیدانی را که در راه آرمانشان جان دادند.
سالروز ورود امام خمینی(ره) بهاریترین روز زمستان و آغار دهه مبارک فجر گرامی باد
يكشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۴