نشان نیلین یاس...
این روزها سیاهی پرچم‌‌های افراشته بر مسمار خانه‌های دلدادگان خاندان نور، دل را با غمی آشنا پیوند می‌زند...
گویی رد پای لحظه‌های پردرد کسی از جنس آب و آینه، حتی در تاریخ نیز گم شده است!
گویی خاک امانت‌دار تبرک و تعبدی‌ست که اگرچه کوتاه نصیب دنیا شد اما تاریخ را تا ابد دلبسته خویش ساخت.
نشان نیلین یاس بوستان نبوت(ع)، هر غروب در فرود غم‌بار خورشید متجلی‌ست و عطر نابش از کنج هر دل شکسته‌ای مشام را نوازش می‌کند...
قرن‌ها می‌گذرد و هنوز با آمدن 13 جمادی‌الاول، قلب ِ روزها و لحظه‌ها محزون می‌شود...
این صدای عدالت است که در دالان زمان می‌پیچد و هوای داغدیده دل علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) و ناله‌های رنجور جگرگوشه‌های زهرای مرضیه(س) را در حسرت دیدار مادر، تازه می‌کند.
سلام بر دردانه عصمت و نجابت(س) آن لحظه که دعوت حق را لبیک گفت و از غم رها شد...
سلام بر یاس بوستان نبوت(س) آن دم که طعم شیرین وصال پدر را چشید و از حلاوت دیدار سیراب شد...
و سلام بر فاطمه(س) آن هنگام که بانوی جاودانه عالم شد...
ایام جانسوز سوگواری دخت نبوت(ص)، حضرت فاطمه(س) تسلیت و تعزیت باد
نگارنده: بنت‌الهدی صدر
يكشنبه ۰۲ اسفند ۱۳۹۴
