بهار می‌رسد از راه...

صدای پای بهار می‌آید... زمان، نو و زمین، غرق طراوت و لطافت می‌شود.

روزها، دست گرم خورشید را در دست می‌فشارند و شب‌های ستاره‌نشین و ماه‌نشان، عطر شب‌بوهای عاشق را به خنکای نسیم بهاری می‌سپارند...

این فصل رویش و پویش است که آهسته‌آهسته خوابی زمستانی را بر هم می‌زند؛ فصل ِ از سر گذراندن غم‌ها و آشفتگی‌ها؛ فصل ِ رحمت و رضایت؛ فصل آوای دل‌انگیز زیستن و امید به نوع‌دوستی و همدلی...

اینک خاک بر اریکه سعادت نشسته و آمیخته با حس پاک زندگی، جوهره‌ی افلاک دگرگون می‌شود. نفس گرم امید، در کالبد بی‌جان کائنات می‌دمد و ترنم لطیف باران، آلایش و کهنگی را از قامت رعنای طبیعت می‌زداید.

صدای پای بهار می‌آید...

و زمان استعانت و استجابت نزدیک است... امید که دل‌ها نیز طراوت یابد و در بهار طبیعت، دگرگونی آنچه در گذر و گذار است به خیر و نیکی مقدر شود.

دل‌هاتان بهاری و لحظه‌هاتان سرشار از همدلی باد

نگارنده: بنت‌الهدی صدر