عزیز دو عالم
مدینه نورباران است و هوا بوی بشارتی سبز میدهد!
گلی شکفته است که ریشه در ملک بهاری رسول مهربانی‌ها(ص) دارد؛ دردانه‌ای در باغ معصومیت روییده است که از زلال کلام و کردارش، قرن‌هاست زمین و زمان حلاوت حقیقت و راستی را می‌چشد...
او "سفینه‌النجاه" است. سیراب‌شده از لطافت معبود و آرام‌گرفته در دریای معرفت و طهارت...
او طلایه‌دار ایثار و ایستادگی‌ست که جهان از قدوم مبارکش نورباران شده است.
همو که چراغ روشنگر حقیقت و درستی‌‌‌ست؛ بیرق‌دار بندگی و دلدادگی و امانت‌دار عشق و ارادت ابراهیمی به پروردگار یگانه ...
او حسین(ع) فرزند زهرای مرضیه(س) و وارث هیبت و عدالت علی(ع) است.
سلام بر خون خدا(ع)، آن هنگام که در آفتاب نگاه بی‌نظیرش، قلب عالمیان متلاطم شد و حریم آستانش پرده از ظلم ظالمان افکند.
سلام بر حسین(ع)، آن‌هنگام که پیامبر صلح(ص) بر گلوی مبارکش بوسه زد و از کرامت وجودش دریای هدایت جوشید.
سلام بر عزیز دو عالم که کلام برحقش، سره از ناسره نمایان کرد و از سرچشمه مظلومیت و معصومیتش سجده‌گاه خوبان به اهتزاز درآمد...
میلاد شکوهمند دردانه نبی خدا(ص) امام حسین(ع) بر تمام شیفتگان و عاشقان آن حضرت مبارک باد
دوشنبه ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۵
