عید آزادگی مبارک

عید قربان هنگامه ظهور دلدادگی عبد است به معبود ابدی...

زمانی‌ست تا نفس اماره در پیشگاه حق، قربانی و وجود از «بند» و «ریسمان» دنیا، رها شود.

عید قربان، موسم بهار بندگی‌ست؛ بهاری که نوای تلبیه و تکبیرش، جان را جوان کرده و روح را جلا می‌بخشد.

امروز باید قربانی کرد؛ «دوست داشتن»ها را، «دل بستن»ها را، «قید»ها را و هر آنچه دل در طلب آن است. 

قربانی کردن، نمادی از ذبح نفس است؛ گذشتن از عزیزترین‏ها و بهترین‏ها؛ رها شدن از وابستگی‌ها.

امروز جشن پیروزی انسان است؛ روز سربلندی بشر در دو راهی حق و باطل... روز اوج گرفتن تا آستان پاک ربانی.

امروز بندگان واقعی،‌ چون ابراهیم حنیف، عاشقی پیشه می‌کنند و زنجیر تعلق از روح می‌گشایند؛ بذرهای تردید از دل برمی‌گیرند و صبورانه خویش را به حق می‌سپارند و برای قربانی کردن تمام وجود آماده می‌شوند.

«عید قربان» عید ابراهیمی شدن است؛ عید آزادگی... عید سربلندی و سرافرازی. روزی که دل‌ها در برابر محبوب عیان می‌شود و اوست که‌ رحمت و برکت را بر بندگان خویش ارزانی می‌دارد.

عید بزرگ قربان، روز جشن طاعت و بندگی‌، بر تمامی مسلمانان جهان مبارک باد