فاطمه(س)؛ مصرعی جدایی ناپذیر از قصیده عصمت

آری! این خوش آمدی ست بر قدوم پربرکت دختری که حتی نام مبارکش، آرام بخش قلب و روح پدر بود. او فاطمه(س) است.

دختی که مادری، از همان بدو کودکی برازنده وجود نازنینش شد. که او ام ابیهاست؛ بانوی آب و آینه. هم او که افتخار مادری برای پیام آور صلح، دوستی، تسلیم و آرامش بر سرنوشتش نگاشته شد.

فاطمه؛ سرچشمه‌ای زلال است که خداوند به خاتم پیامبران(س) عطا فرمود تا مصرعی شود جدایی ناپذیر، از قصیده بی نظیر بعثت. او یگانه بانوی معصوم عالم است، که از عرش تا فرش، بر مدار تسبیح سه گانه او استوار است...

هم او که درباره‌اش گفته‌اند مادر آفرینش است و از دامان عصمت و مادری اوست که موعود آخرالزمان زاده می‌شود. فاطمه(س)؛ بزرگ زنی که زن بودن را معنا بخشید، که «زن بودن یعنی فاطمه وار زیستن». میلاد با برکت بانوی آب و آینه بر تمام مادران، همسران و زنان عالم مبارک بود