متون مناسبتی

آمدند؛ آنان که تندیس‌ استقامت بودند...

روزهای پایانی مردادماه سال 1369، آغازی دوباره بود برای مردانی از جنس کوه. آنان که دوشادوش برادران خود در نبردی نابرابر، چون سروهای برافراشته در برابر دشمن متجاوز ایستادند، چون سیل بر دشمن ویرانگر و متجاوز جاری شدند و برای دفاع از هر وجب از خاک پاک ایران زمین، گام‌هایی استوار برداشتند و حتی اسارت، ... ادامه

عروج صادقانه ششمین خورشید...

25 شوال فرا رسیده است و بغضِ غریبی گلوی عالم را می‌فشارد؛ سنگینی داغی جان سوز بر قلب زمین زخم می‌زند و اندوهی جان‌کاه سالروز شهادت ششمین خورشید ولایت را خبر می‌دهد... دیگر هیچ سرسپرده‌ای از عباسیان از دیوارهای خانه پیشوای شیعیان بالا نخواهد رفت تا امام معصوم(ع) را از سجاده نماز، بی‌دفاع ... ادامه

لطف تمام آمد و فیض تمام رفت...

ماه میهمانی خدا پایان می‌یابد و هلال ماه شوال، ساعت پایان این میهمانی را خبر می‌دهد...  این نغمه عید سعید فطر است که عطر سعادت و شادباش در فضا می‌پراکند؛ ای کاش پس از یک ماه روزه‌داری و عبادت، در زمره آنان قرار گیریم که توشه‌ی برگرفته از این ایام را برای تمام سال در خود حفظ ... ادامه

طعم خوب زلال شدن در چشمه «قدر»

گاهی برای اجابت فقط یک بهانه کافی‌ست. آن‌وقت به بهانه یک میهمانی، یک شب‌زنده‌داری یا یک هم‌صدایی ساده، نجوای دعا و راز و نیازت را می‌توان میان آسمان‌ها شنید. می‌توان دید که عرش‌نشینان، خریدار ترنم اشک‌های بندگی‌اند؛ اشک‌هایی‌ که به امید تصویر روشن یک باغ سرازیر می‌شود و آیینه دل را از تمام ... ادامه

امشب به اندازه بار تنهایی علی(ع) سنگین است...

شب 21 رمضان است و امشب مردی عروج خواهد کرد که بار تنهایی او به اندازه تمام شب‌های تاریک و دردآلود تاریخ سنگین است. شب قدر... شبی که دل‌های آشفته و بی‌قرار، قرآن را بر فراز سرها، قسم می‌دهند. امشب مردی عروج خواهد کرد که دلتنگی‌ها و دغدغه‌هایش را‌ حتی قعر چاه نیز چاره‌ساز نشد و دستان پینه‌بسته ... ادامه

طلوع آرامش ابوتراب...

رمضان، قدر و قرآن در وجود کسی خلاصه می‌شود که راهنما و راه‌گشای شیفتگان حقیقت است. همو که قرآن ناطق، سرور جهانیان و یار و یاور فرستاده خداست... او، تمام حقیقت زمان است که در شب نوزدهم ماه خدا، راهی مسجد کوفه‌ شده است. درّی گرانبها که از صدف خانه خدا قدم بر خاک نهاد و «پدر خاک» شد؛ او سراپا عشق و ... ادامه

جهان منور و روشن؛ به نور روی حسن(ع)

رمضان به نیمه رسیده و معطر شده است به عطر خوش قدوم کریم اهل بیت(ع)، زینت شده است به تجلی صبر و بندگی؛ به حُسن «حسن» که گام بر گستره زمین نهاده و جهانی را منور ساخته است. فرشتگان زمزمه‌گویان ماه رمضان‌اند و اینک در قلب روزهای ماه خدا، میزبان مهربان‌ترین و بخشنده‌ترین‌ خلق‌اند و اسحار این ماه ... ادامه

در سوگ خورشید خانه وحی...

سلام بر خدیجه، بانوی نور و نیایش که آهنگ کوچ او، یادآور سال‏های دلواپسی محمد(ص) در انتشار آخرین نغمه‏های آسمانی است. آری؛ اینک سالروز رحلت بانویی از رسته آزادگان است. سالروز عروج همسر وفادار رسول مهربانی‌ها(ص) و مادر یگانه بانوی معصوم عالم... خدیجه(س) نخستین زنی است که در برابر دعوت پیامبر ... ادامه

لحظه اجابت دل...

رمضان می‌آید؛ با عطر خاطره‌انگیز سفره‌های نیایش؛ سفره‌های مهربانی... که فرصتی‌ست برای با هم بودن و مناجات کردن... خاک از مساجد می‌زداییم و دل در هوای پاک دعا و راز و نیاز می‌نهیم که ماه خدا در راه است... رمضان می‌آید؛ با نوای دلنشین اذان... اذان صبح و لب بستن ... لب بستن از آب، از نان ... ادامه

در سوگ باغبان انقلاب

خردادماه 1368 بود؛ چه دست‌هایی که به دعا بالا می‌رفت و از بغض و اشک پایین می‌آید. نفس در سینه نمی‌ماند، بالا نمی‌آمد و صدا انگار صدای شکستن بغضی در سینه بود که به گوش می‌رسید... افسوس اوکه عمری باغبان جوانه‌های یک دشت امید و آرزو بود، دل‌تنگ رفتن بود، بی‌آن‌که بداند داغ دلتنگی را بر دل تک تک ... ادامه

ریسه‌ها را ببندید که شعبان به نیمه رسید...

باید غرق در حال و هوای ماه شعبان شد. غرق در شادی‌ و درخشش وصف‌ناپذیرش... شعبان! ماه پیامبر مهربانی‌ها(ص)‌ از سالروز میلاد وارثان نور و معصومیت گذر کرده و اینک به نیمه رسیده است. به پانزدهمین روز؛ به سالروز میلاد منجی بشریت... ریسه‌ها را محکم می‌بندیم و از رنگین کمان چراغ‌ها، روزنه امید در ... ادامه

جوانی؛ گوهر پنهان آدمیت

زیبایی صورت در جوانی، حجابی است که درون آدمی را مکتون می‌کند؛ در واقع این ظاهر خَلقی، آن باطن خُلقی را پرده‏داری می‌کند تا در سایه این نعمت، آزادگی و انسانیت را در وجود خود پرورش دهیم. این همان ویژگی منحصر به فرد فرزند بی‌نظیر حسین‌(ع) است. همان خصال علی‌اکبر(ع) که او را در میان جوانان، یگانه ... ادامه

بر قله‌ رفیع نیایش

ادامه

بار دیگر طنین آزادی «خرمشهر»

سال‌ها از طلوع دوباره خورشید بر فراز آسمان خرمشهر می‌گذرد و نخل‌های همیشه سبز و ایستاده آن، نماد راست قامتی و استواری این شهر قدرتمند است. خرمشهر سرزمین خرمی است که طراوت همواره‌اش از سرخی شبنم ‏گونه قطرات خون شهیدان جان‌مایه می‌گیرد؛ سرزمین صبوری که سنگفرش خیابان‏هایش به سرخی خون سرو قامتان ... ادامه

علمداری از تبار پاکان و رادمردان

چشم جهان به قدوم فرزندی روشن شده است که کوثر و رضوان تنها گوشه‌ای از خوی بی‌نظیر اوست. نام جاودان عباس‌(ع) به نام سرور و مولای او حسین(ع) گره خورده است و شعبان نورافشان می‌شود در سالروز میلاد دو یار،‌ دو دلدار و دو برادر... ابالفضل‌العباس(ع)، فرزندی‌ست که خون ولی خدا در رگ‌های اوست و ... ادامه

قرن‌هاست زمین و زمان اسیر مکتب توست یا حسین

روزهای شعبان فرا رسیده است و خجسته‌ این ماه که جشن‌ها و شادی‌هایش با میلاد با سعادت سرور و سالار بهشتیان آغاز می‌شود. حسین(ع)، فرزند محبوب علی(ع) ، دلخوشی فاطمه زهرا(س) و تربیت یافته مکتب نبوت رسول خدا(ص) است. بزرگ‌مردی که پیام او، همان «آزادگی» در عین «بندگی»، گوش زمان و جهان را پر کرده است. ... ادامه

روابط عمومی؛ معجزه‌ای از دانش ارتباطات

آنچه روابط انسانی را متعالی می‌سازد، مشارکت‌جویی و هم‌گرایی است و در عصر ارتباطات، «روابط‌عمومی» به عنوان دانش دست‌یابی به هم‌دلی و همراهی‌، نویدبخش نزدیکی اندیشه‌ها و ارتقای جایگاه انسانی است. دانش، مهارت و هنری که قادر است زمینه شکوفایی آگاهی و پیشرفت هر چه بیشتر بشر را فراهم ‌آورد. ... ادامه

بعثت؛ یعنی برانگیختن باران مهربانی خدا بر جهانیان

کوه نور پناهگاه بی‌پناهی‌های محمد امین(ص) بود. عظمتی که جایگاهی چون حرا را برای رسالتی تکرار نشدنی در دل نهفته بود. اکنون 40 روز از خلوت‌نشینی محمد(ص) می‌گذرد و او به مکه‌ای می‌اندیشد که در آتش جهالت کوردلان زمان می‌سوزد. او به خدای یگانه می‌اندیشد و به حقانیت باور خویش... ناگاه ‌ ندایی او ... ادامه

پارسی، صدای صلح ایران زمین در جهان

زبان پارسی، آیینه جاودان فرهنگ پرقدمت ایران‌زمین است؛ زبان زیبایی که نشان وارثان کلامی کهن و واژه‌پرورانی چیره‌دست است؛ هم‌آنان که شاعرانگی، نظم، نثر، نسخ و ... را معنا بخشیدند و در همیشه تاریخ جاودان شدند. پاسداشت این زبان شیوا، بر قدمت و غنای کلام «آزادگان» شهادت می‌دهد و صیانت از آن ... ادامه

عروج طلایه‌دار صبر و سخاوت

تقویم تاریخ، بر 25 رجب، ایستاده است؛ بر یکی از تاریک‌ترین برگ‌های زمان. بر سالروز شهادت فرزندی از تبار پاک‌اندیشان و پاک طینتان. هم‌او که به خاطر خوبی‌ها و مهربانی‌های بی‌پایانش، به عبدالصالح شهرت یافته بود و برای تمام صبوری‌هایش به «کاظم»... او هفتمین خورشید آسمان عصمت بود که در علم، حلم، ... ادامه